ГУЛИ ЭҲСОС

Туро бо кулли аъзо дўст медорам, намедонй,
Ва бар занчири зулфонат гирифторам, намедонй. 

Зи шаб то субҳ чамъ орад хаёлам донаи маъно,
Ба номи ту шавад эчод ашъорам, намедонй.

Барои ту зи сидқи ошной чон барам эҳдо,
Иборат бошад аз ишқу ҳавас борам, намедонй.

Туй, ки ошнотар аз манй бо ҳарфҳои ман,
Бувад як вожа танҳо матни тўморам, намедонй.

Чй чои рамз, баъд аз ин суханро сода мегўям,
Диламро бар кафи дасти ту биспорам, намедонй.

Расам бояд ба меърочи муҳаббат ин сафар бо ту,
Ки бошад мавчи меҳри Дўст меъморам, намедонй.

Зи лабҳоят чавоби сурх мепурсам, намегўйи,
Ба чашмонат гули эҳсос мекорам, намедонй.