ҒАЗАЛИ МОДАР

Ба шоми рўзгори мо фурўғи дигарй, модар,
Таконбахши заминиву муҳаббатофарй, модар.

Баҳор аз файзи дидорат шукўҳи сабз мегирад,
Ба сони барги гул як умр зебову тарй, модар.

Ба чону дил намоям саъй, то лаҳни ту омўзам,
Ба гўшам "аллаҳо" гуфтй ба алфози дарй, модар.

Агарки дар замин мардум мақоматро намедонад,
Ба бурчи осмон аз ахтарон болотарй, модар.

Хаёли чумла фарзандон рабуда хоб аз чашмат,
Худо ҳофиз! Дили худро кучо ҳам мебарй, модар?

Давоми Сораву Ҳочар, давоми Марями покй,
Агар занро мақоме буд, ту пайғамбарй, модар.

Набахшам тори мўятро ба ганчу сарвати дунё,
Шабу рўзон дуогўй, зи чонам бартарй, модар.

Туй, ки ҳарфи Хусравро зи меҳрат ранг мебахшй,
Бароят як ғазал гуфтам, ки зеби дафтарй, модар.