ФАҚАТ ВОЖАИ ИШҚ

То сурати зебои туро менигарам,
Зулфони кажат кўчаи риндон бибарад.
Ду дида, ки лонаи нигоҳат бошад,
Баргашта маро ба боғи ирфон бибарад.

Ку ташнагии маро ба жуз лаъли ту об?
Як лаҳза биё, ки ёдат оғўш кунам.
Ку хастагии маро ба ғайри ту даво?
Бо ту ҳама дарду ғам фаромўш кунам.

Ман маст ба бўса мешавам, бо май на,
Худ кўзаи май маро лабонат бошад.
Ман ҳаст ба ишқ мешавам, бо зар на,
Жоне, ки фидо кунам, амонат бошад.

Эй кош, қалам шавам ба ангуштонат,
То сабт кунй ба дил фақат вожаи ишқ.
Ҳар субҳ, ки аз нур вузў месозй,
Боз аст ба дидори ту дарвозаи ишқ.